Ria is de echtgenote van Merho. Van bij de aanvang van de reeks deed ze de lettering. Later kwam daar ook het inkleuren van de prenten bij.
Ine Merhottein[]
De Kiekeboes lijkt wel een klein familiebedrijf te zijn. Ook dochter Ine werkt mee aan de reeks. Zij staat in voor het digitaal herinkleuren en herbeletteren van de oude albums. Vanaf album 138 Geen rook (2013) zal zij ook het inkleuren van de nieuwe albums voor haar rekening nemen (1).
Thomas Ducaju
Thomas Ducaju (°1970) tekent het verhaal uit aan de hand van het scenario en de potloodschetsen van Merho. In de toekomst zou Merho hem meer verantwoordelijkheid gaan geven om hem uiteindelijk van het wit blad te laten tekenen (1).
Thomas tekent ook voor de stripreeks Betty & Dodge, waar binnenkort het zevende album van verschijnt. Ook Sabbatini is een werk van zijn hand.
Kristof Fagard[]
Kristof Fagard (°1981) startte in november 2007 met het ontwerpen van achtergronden voor het album Drie Bollen met Slagroom van De Kiekeboes.
Hij kon deze vaardigheid snel uitbreiden naar het klassieke potloodwerk, gebaseerd op ruwe schetsen van Merho. Vanaf Joyo de eerste begon hij ook met het tekenen van de personages en bracht samen met Merho Tomboy Dizon tot leven. Sinds 2010 werkt hij aan de strip vanaf een blanco vel, naar het storyboard in quarto schetsen van Merho. Voorafgaand aan de overstap naar digitaal inktwerk door Jos Vanspauwen, ondersteunde hij bij de digitale inkleuring van oude albums en voorzag enkele albums van traditioneel inktwerk met penseel en nib, zoals eerder gedaan door Peter Koeken.
Bij het Kiekeboe-avontuur: Vrouwen Komen van Mars , een knipoog naar John Gray’s relatiegids Men Are from Mars, Women Are from Venus (1992), liet Merho alle scènes rond Snijboon en Zoon doelbewust door Fagard vormgeven, zodat ze grafisch niet te veel aan Merho’s eigen stijl deden denken. Fagard haalde inspiratie uit het werk van verschillende klassieke Vlaamse stripauteurs. Hij deed zijn job zo goed dat sommige lezers dachten dat ‘Snijboon en Zoon’ een authentieke ouderwetse strip was. Merho herinnerde zich dat Urbanus hem vroeg; “Waar heb je die strip gevonden?”
Fagard is een kruising tussen een stilistische kameleon en/of een meestervervalser.
In 2015 tekende Fagard de originele façades voor de rides van Comics Station Antwerpen.
In 2019 en 2020 tekende Fagard zelfstandig de albums In troebel water en Onvervalst Vals naar de scenarios van Peter Van Gucht. Hij krijgt het scenario van externe scenarist waar hij een verhaal uit destilleert, Merho houdt hier een laatste supervisie op.
Inkleuring was nog steeds de hand van dochter Ine Merhottein.
Naast de uitwerking in potlood en het digitaal inkten verzorgde hij ook de digitale herinkleuringen en hun herbelettering voor enkele oudere albums.
Fagard werkt voornamelijk als freelancer voor verschillende Belgische uitgeverijen, waaronder Borgerhoff-Lamberigts, Standaard Uitgeverij en Studio 100. Hij draagt naast de Kiekeboes ook bij aan series zoals Amazonia, 'Captain Ecki', Kronieken van Amoras, Junior Suske en Wiske, #LikeMe, en verschillende hommagealbums waaronder Piet Pienter en Bert Bibber, de Kiekeboes en Suske en Wiske.
Vorige medewerkers[]
Peter Koeken
Peter Koeken verzorgde de inkting van de tekeningen tot het album Bistro Dodo (2013), waarna hij op pensioen ging.
Dirk Stallaert[]
Dirk Stallaert vervoegde in 2003 het team acher de Kiekeboes, waarbij hij voornamelijk het tekenwerk voor zijn rekening nam. Doch Stallaert vond dat de stijl van de strip hem niet lag, en besloot daarom in 2005 om op te stappen.(1):
